آنكه گفت نه: جشنواره شعر فجر؟ فقط همين مانده كه شعر، اين ميراث هزار ساله رودكي و سعدي و شاملو و براهني، دولتي شود! حالا ببينيد مجريانش كي هستند؟ يك مشت آدم قلم بمزد كه حق ما را مي‫خورند و به ريش ما مي‫خندند. شما اگر راست مي‫گوييد و حرف حساب حاليتون هست، بياييد كتابهاي شعر ما را بدون سانسور و مجاني چاپ كنيد و بدهيد همه ملت ايران بخوانند و به ده زبان هم ترجمه‫اش كنيد و براي همه شاعران مترقي ملل جهان بفرستيد كه با افكار ما آشنا شوند. وگرنه همه اين كارها هدر دادن سرمايه ملي است كه شما به آن مي‫گوييد بيت المال.

جايزه؟ آدم از دست وزير ارشادي كه مجوز چاپ كتاب شعر بما نمي‫دهد، جايزه بگيرد كه چه بشود؟ به آبرو ريزي‫اش نمي ارزد. ما كلي زور و زاري مي‫زنيم كه بگوييم از وضع موجود ناراضي هستيم. قيمت ما از ده تا سكه خيلي بيشتر است. در ثاني، ما جايزه‫مان را از ملت فهيم مي‫گيريم. ملت فهيم هم معمولاً به ما جايزه مي‫دهد. آنهايي هم كه نمي‫دهند معمولاً فهيم نيستند. فقط خدا كند اين سفارت فرانسه و انجمن بين المللي قلم در بين اين همه اسم ريز و درشت كه بيانيه ضد جشنواره را امضا كرده‫اند، اسم ما را درست و درشت ديده باشند.

 

آنكه گفت آري. جشنواره شعر فجر؟ درست است كه شتابزده برگزار شده است، اما بودنش به از نبودنش است. البته بايد ديد نقش ما اين وسط كجاست؟ خيلي از كارها هست كه اگر ما در آن نقش داشته باشيم، بهتر مي‫شود. حالا اين آدمهاي تنگ نظري پاريسي كه چشم ندارند پيشرفتهاي ما را ببينند، مي‫گويند جشنواره چيز خوبي نيست. خوب است. به پير به پيغمبر در پيشرفت شعر اين مملكت خوب است. ما كه براي خودمان نمي‫گوييم.

جايزه؟ ما با كيارستمي چه فرقي داريم؟ ما هم يك شاعر مؤلفيم كه دولت بايد افتخار كند به ما جايزه بدهد. حالا اين جايزه‫ها كه تحفه‫اي هم نيست و پول يك موتور سيكلت هم نمي‫شود. مي‫گويند نمك گير مي‫شوي! كدام نمك؟ تا بياييم مزه‫چش كنيم جايزه را، تمام شده است. البته ما نگاهمان به جوايز بين المللي و جهاني است. اصولاً هر جايزه اي مقدمه يك جايزه ديگر است. ما به جايزه به چشم پله نگاه مي كنيم. مقصد ما آن جايزه نهايي نوبل است كه قربتاً الي الله بما بدهند بلكه بتوانيم در بسط و گسترش فرهنگ ملي و مذهبي خودمان نقشي ايفا نماييم. وگرنه جايزه كه في نفسه ارزشي ندارد. راستي مظنه اين سكه‫هاي نقش پيامبر اعظم (ص) كه بما داده‫اند دستتان هست؟